in de vroege en middenfase van de zwangerschap, naarmate de zwangerschapsduur toeneemt, neemt de vraag van de foetus naar voedingsstoffen toe. de glucose die via de placenta van de moeder wordt verkregen, is de belangrijkste bron van foetale energie. de plasmaglucosespiegel van zwangere vrouwen neemt af naarmate de zwangerschap vordert, en de nuchtere bloedglucose wordt met ongeveer 10% verlaagd.

daar zijn de volgende redenen voor: 1. de foetus krijgt meer glucose van de moeder; 2. de renale plasmastroom en glomerulaire filtratiesnelheid nemen toe tijdens de zwangerschap, maar de reabsorptiesnelheid van de niertubuli neemt niet overeenkomstig toe, wat resulteert in een toename van de hoeveelheid suiker die bij sommige zwangere vrouwen wordt uitgescheiden;3. oestrogeen en progesteron verhogen het glucosegebruik door de moeder.

daarom is het vermogen van zwangere vrouwen om glucose op een lege maag te verwijderen sterker dan dat tijdens niet-zwangerschap. de nuchtere bloedglucose van zwangere vrouwen is lager dan die van niet-zwangere vrouwen. halverwege en aan het einde van de zwangerschap zorgt de toename van anti-insulinestoffen bij zwangere vrouwen, zoals placenta-lactogeen, oestrogeen, progesteron, cortisol en placenta-insulinease, ervoor dat de gevoeligheid van zwangere vrouwen voor insuline afneemt naarmate de zwangerschapsduur toeneemt.

om een ​​normaal glucosemetabolisme te behouden, moet de insulinebehoefte dienovereenkomstig toenemen.

bij zwangere vrouwen met een beperkte insulinesecretie kan deze fysiologische verandering tijdens de zwangerschap de fysiologische veranderingen, die zwangerschapsdiabetes in de oorspronkelijke diabetesfamilie kunnen veroorzaken, niet compenseren.

gezond verstand:

monniksfruitextract is afgeleid van het vruchtvlees en wordt gebruikt om voedsel en dranken te zoeten zonder de calorieën van suiker. bovendien lijkt het extract zowel de bloedsuikerspiegel als de bloedlipiden te verlagen in experimentele modellen van dierdiabetes. de actieve zoete stoffen lijken de mogrosiden te zijn, die ongeveer 2-300 keer zo zoet zijn als tafelsuiker. de mogrosiden functioneren ook als antioxidanten en beperken mogelijk de oxidatieve schade veroorzaakt door hoge bloedglucosewaarden.